Celem koncepcji rewaloryzacji i modernizacji Ogrodu Krasińskich jest jak najwierniejsze odtworzenie założeń kompozycyjnych i funkcjonalnych projektu Franciszka Szaniora z przełomu XIX i XXw  oraz powiązanie go z fragmentami współczesnymi w jeden funkcjonalny organizm, przy jednoczesnym zachowaniu różnic kompozycyjnych, plastycznych i programowych, charakterystycznych dla okresów, w których powstały te obiekty.

Ponadto ważnym jest wyeksponowanie walorów zabytkowych i rekreacyjnych parku oraz przywrócenia charakteru reprezentacyjnego ogrodowi będącemu ważnym elementem układu urbanistycznego historycznej części Warszawy, odwiedzanej licznie przez turystów. Do tych działań należy również wzbogacenie funkcji rekreacyjnych i wypoczynkowych przez stworzenie - zwłaszcza w części współczesnej - nowych przestrzeni umożliwiających aktywne spędzanie czasu, zgodnie z oczekiwaniami społecznymi. Dla ludzi szukających spokoju i ciszy przewidziano wydzielone place wśród zieleni z widokiem na barwne partery kwiatowe.

W związku z położeniem Ogrodu w sercu starej Warszawy i dużą ilością turystów odwiedzających park, proponuje się wykonanie szklanych tablic informacyjnych ustawionych w miejscu nieistniejących już starych budowli, np. Pałacu Badenich, Pasażu Simonsa, fragmentów ulicy Długiej lub Nalewki, przedstawiających ich widoki, jako kontynuację systemu informacji zastosowanego na Krakowskim Przedmieściu.